Video's en gebruikershandleiding

5.8. De 5 wonden

Het menselijk onderbewustzijn wordt grotendeels beïnvloed door psychische wonden. Onder deze zijn er vijf hoofdletsels: afwijzing, verlating, verraad, beschaming en onrecht. Deze vijf wonden zijn afgeleid van een oorspronkelijk model van acht wonden. Ze interageren op een vergelijkbare manier als de vijf elementen in de traditionele Chinese geneeskunde, waardoor een complex netwerk van onderlinge invloeden ontstaat.

Begrijpen welke wonden momenteel actief binnen ons zijn, kan waardevolle inzichten bieden. Door te observeren hoe afwijzing, verraad of onrecht elkaar voeden, kunnen we dynamische inzichten verworven in onze psychische staat. Dit begrip kan een sleutel zijn tot grotere zelfkennis en zelfverbetering.

Oorsprong van de 5 wonden

John Pierrakos, psychotherapeut en medeoprichter van het Institute for Bioenergetic Analysis in 1956, nam het werk van Wilhelm Reich over existentiële wonden (of narcistische wonden) over en definieerde acht: verlating, afwijzing, beschaming, verraad, onrecht, inbreuk, machteloosheid, onzekerheid.

Lise Bourbeau paste later de theorie aan en vereenvoudigde deze tot vijf emotionele wonden die ons beletten om onszelf te zijn. Volgens haar liggen deze wonden ten grondslag van veel emotionele problemen en disfunctionele gedragingen. Ze ontstaan in de kindertijd, vaak tussen de geboorte en de leeftijd van zeven, maar blijven onze volwassen levens beïnvloeden als ze onbehandeld blijven.

1. De wond van afwijzing: Deze wond wordt meestal zeer vroeg gevormd, soms zelfs voor de geboorte, en is vaak verbonden met een gevoel van niet gewild zijn. Mensen met deze wond voelen zich niet waardig aan liefde en vermijden situaties waarin ze afgewezen kunnen worden. Ze hebben moeite met het doen van hun stem en het innemen van hun plek.

2. De wond van verlating: Deze verschijnt wanneer een kind zich verlaten of niet ondersteund voelt door diegene die dichtbij hem of haar staan. Mensen die door deze wond zijn geïnfecteerd hebben een intense angst voor eenzaamheid, en zoeken constant de aandacht en goedkeuring van anderen. Ze kunnen emotioneel afhankelijk worden.

3. De wond van beschaming: Deze ontstaat wanneer een kind zich klein of gecritiseerd voelt door ouders of geliefden om zijn of haar gedrag of handelingen. Individuen met deze wond tendensen om zich schaamte te voelen en lijden aan gebrek aan waardigheid. Ze kunnen zich ook zelf beschamen om te voorkomen dat anderen dat doen.

4. De wond van verraad: Deze wond ontstaat wanneer een kind zich verraden voelt door iemand die hij of zij vertrouwde, vaak een ouder die geen belofte houdt. Mensen met deze wond hebben moeite met het vertrouwen van anderen en proberen alles onder controle te houden. Ze kunnen jaloers of bezitziek worden.

5. De wond van onrecht: Deze wordt gevormd wanneer een kind zich ongelijk behandeld voelt, vaak door overmatig autoritaire of kritische ouders. Mensen die door deze wond zijn geïnfecteerd streven naar perfectie, en kunnen star en intolerant worden. Ze hebben vaak moeite met het uitdrukken van hun emoties.

Lise Bourbeau legt uit dat deze wonden onze gedragingen en de manier waarop we de wereld waarnemen beïnvloeden. Om te genezen, is het essentieel om deze wonden te herkennen, hun oorsprong te begrijpen en te werken aan het overwinnen ervan hen.